Την απολαμβάναμε στην τηλεόραση, στο θέατρο, αλλά και στον κινηματογράφο. Τώρα μπορούμε να την απολαύσουμε σε κάτι εξίσου δημιουργικό, αφού πλέον έχει το δικό της μαγαζί στη Γλυφάδα. Είναι η Άντα Λιβιτσάνου και μαζί μιλήσαμε για τα βήματά της στην τηλεόραση αλλά και για τη νέα επιχειρηματική της δραστηριότητα.
Σε είδαμε πρώτη φορά στην τηλεόραση το 2001 στο "Βαθύ Κόκκινο". Θες να μου πεις λίγο πως ξεκίνησε η πορεία σου στην τηλεόραση;
Μόλις είχα τελειώσει το σχολείο οπότε με το που έκανα την πρώτη μου οντισιόν με πήρανε για αυτή τη σειρά. Μάλιστα τότε ήθελα να φύγω να κάνω ένα μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, για το οποίο τελικά δεν έφυγα ποτέ. Ξεκίνησα να δουλεύω συνεχόμενα, οπότε δεν κατάφερα ποτέ να πάω στο εξωτερικό. Την επόμενη χρονιά ήρθε το θέατρο, μετά ξανά τηλεόραση, ξανά θέατρο. Πράγματα συνδυαστικά.
Σε έχουμε δει στην τηλεόραση, στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Ανάμεσα σε αυτά τι απολαμβάνεις περισσότερο;
Και τα τρία μου δίνουν σίγουρα χαρά,το καθένα με το δικό του μοναδικό τρόπο. Εξαρτάται νομίζω και από το τι έχεις να παίξεις. Με ενθουσιάζουν και τα τρία. Δεν είμαι από εκείνους που λένε προτιμώ το θέατρο, προτιμώ την τηλεόραση ή το σινεμά. Μ'αρέσουν και τα τρία στις τιμές τους.
Η εμπειρία σου στο "Your face sounds familiar"; Θα το ξανάκανες;
Σίγουρα θα το ξανάκανα. Μου άρεσε πάρα πολύ. Είχε πολύ πλάκα. Δυστυχώς δεν το χάρηκα όσο θα ήθελα αλλά μου άρεσε πολύ. Το βρίσκω πολύ ωραίο concept. Έχει πολύ χιούμορ μέσα του και ήταν πολύ ευχάριστο και για εμάς.
Σε άγχωνε ποτέ η κριτική που μπορεί να έπαιρνες μέσα στο σόου ή απέξω από τον κόσμο;
Όχι δε μπήκα σε αυτή τη διαδικασία. Δε θα πήγαινα ούτως ή άλλως σε κανένα σόου για να κριθώ, το βρίσκω τουλάχιστον αστείο. Δε θα πήγαινα γιατί έτσι είμαι ως χαρακτήρας. Θεωρώ ότι ένα σόου δεν είναι ούτε ο χώρος ούτε ο τόπος για να κριθώ. Είναι σόου, είναι για τον κόσμο, είναι για διασκέδαση. Άλωστε, το Your face sounds familiar δεν είχε το διαγωνιστικό κομμάτι του κάποιος φεύγει, κάποιος έρχεται. Είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα και γι'αυτό αποφάσισα να το κάνω. Αν είχε αποχωρήσεις και ήταν διαφορετικό δε θα πήγαινα σε καμμία περίπτωση. Είναι ενάντια στην ιδεολογία μου.
Θες να μου μιλήσεις λίγο για το Ada's Little Kitchen; Πώς πήρες την απόφαση να δραστηριοποιηθείς επιχειρηματικά;
Πάντα περρνούσε ως project από το μυαλό μου και απλά οι συνθήκες βοήθησαν. Με παρακίνσε ο σύντροφός μου, με τον οποίο το κάναμε μαζί. Οι συνθήκες δημιουργήθηκαν και εγώ στάθηκα έτοιμη να το κάνω και να πάρω το ρίσκο. Ξέρεις είναι όπως σκεφτόμαστε κάποια πράγματα και λέμε "Γαμώτο να το κάνω αυτό" ή "Τι ωραία που θα ήταν". Αυτά τα "τι ωραία" που λέμε πάρα πολλές φορές στην καθημερινότητά μας. Ή βλέπουμε κάποιον και λέμε "τι ωραία ζωή που κάνει" ή "πόσο πλάκα θα είχε", και επειδή είμαι κι εγώ κάπως έτσι ως άνθρωπος και βλέπω τα πράγματα με μία κινηματογραφική ματιά, υπερβολικά ρομαντικά, αυτή ήταν μια τέτοια κίνηση που είπαμε "οκ, ας το κάνουμε" κι όπου πάει. Και πήγε (γέλιο). Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι γι'αυτό. Είναι ένα project που έχει πολλή κούραση, αλλά είναι πολύ ωραίο. Και χαίρομαι που έχει αναγνωριστεί, κι αυτό δεν έχει να κάνει με μένα την ίδια. Έχει να κάνει με κάτι τελείως διαφορετικό. Με μία διαφορετική πτυχή του εαυτού μου που έμαθε πλέον ο κόσμος. Ο οποίος με εμπιστεύεται σε άλλο επίπεδο πλέον και με διαφορετικό τρόπο. Έχω πλέον διαφορετική επαφή με τον κόσμο. Κι αυτό μ'αρέσει πολύ. Είναι διαφορετικά αλλά το ίδιο ωραίο.
Η ζαχαροπλαστική είναι διασκέδαση;
Κάποιες φορές δεν είναι καθόλου (γέλιο). Γενικά ναι, είναι. Άμα έχεις κόσμο. Όταν φτιάχνω τις τούρτες το ευχαριστιέμαι πάρα πολύ.
Έχουμε καιρό να σε δούμε στην τηλεόραση. Σου λείπει καθόλου;
Κάποιες στιγμές μου λείπει. Αλλά δεν το έχω στο μυαλό μου. Πιστεύω ότι πάντα μπορεί να ξανακάνω κάτι. Είναι απλά η φάση που περιμένεις να δεις τι θα γίνει στο μέλλον. Δεν το έχω αποκλείσει από την ζωή μου. Μπορεί και να έχει κλείσει, μπορεί και όχι. Υπάρχει μια γλυκειά αναμονή (γέλιο).
Συνέντευξη από τη Λυδία Καραθανάση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου