Άμεσος και δημιουργικός. Όπως μου είπε, όταν μαγειρεύει, υπάρχουν στιγμές που σκέφτεται τι συνέβη πριν το υλικό φτάσει στα χέρια του. Είναι ο Βασίλης Καλλίδης και μαζί μιλήσαμε για μαγειρική.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μαγειρική;
Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που αγαπούσαν το καλό και ευτυχώς όχι το πολύ φαγητό. Η μαμά, ο μπαμπάς, η αδερφή μου και όλο το σόι μαγειρεύει και μαγείρευε εξαιρετικά. Οπότε, κόλλησα το μικρόβιο της μαγειρικής.
Πώς προέκυψε η εμφάνισή σου στην τηλεόραση;
Στο εστιατόριο που είχα κάποια στιγμή στο Μαρούσι, το Άνετον, πολλά χρόνια πριν, ήμουν έξω στη σάλα για να περιγράψω μαζί με το συνέταιρό μου τα πιάτα ημέρας. Ήταν μέρος του θεατράλε της υπόθεσης. Οπότε, η κυρία Κατραβά από το Mega άκουσε ότι είμαι εύγλωττος μάλλον και μου έκανε την πρόταση. Λίγες μέρες μετά βρέθηκα σε ένα δοκιμαστικό και λίγο αργότερα στην πρεμιέρα μιας πρωινής εκπομπής.
Βασίλη, τι είναι για σένα η μαγειρική;
Είναι η δουλειά μου που την αγαπώ και είναι και ψυχοθεραπεία. Δηλαδή, όταν μαγειρεύω από ένα αυγό τηγανητό για να φάω μόνος μου σπίτι έως για ένα μεγάλο event για πολλά άτομα, την ώρα που μαγειρεύω πραγματικά χάνομαι, ξεχνιέμαι. Δεν υπάρχει τίποτα τριγύρω μου. Βέβαια, όταν πρέπει, όταν δηλαδή είμαι σεφ, προφανώς και έχω πλήρη έλεγχο. Όμως αφοσοιώνομαι τόσο πολύ στη μαγειρική μου, που υπάρχουν φορές που πραγματικά χάναομι. Και δεν εννοώ μεταφυσικά, απλώς αφοσοιώνομαι τόσο πολύ που όταν για παράδειγμα κόβω κρεμμυδάκια εκείνη τη στιγμή σκέφτομαι πολλά πράγματα, πως μεγάλωσαν, που μεγάλωσαν, που καλλιεργήθηκαν, αν περπάτησαν πάνω τους σαλιγκάρια, ότι είχα φάει ωραία τάκος με κρεμμύδι στο Μεξικό, ότι στην Ιαπωνία τα βάζουν στις σούπες, ότι ο μπαμπάς μου έφτιαχνε όταν ήμουν μικρός ομελέτα με κρεμμυδάκια που ήταν γλυκά με ζάχαρη. Η σκέψη μου ταξιδεύει σε τέσσερις γωνιές του μυαλού μου. Αυτή είναι η μαγειρική για μένα. Είναι θεραπεία. Όταν μεγειρεύω ξεχνιέμαι.
Τρεις αρετές που πρέπει να έχει ένας σεφ;
Καθαριότητα, τεχνική αρτιότητα και φαντασία.
Αγαπημένο σου πιάτο;
Όταν μαγειρεύω μ'αρέσει πάρα πολύ να φτιάχνω περουβιανό σεβίτσε και όταν τρώω το αγαπημένο μου πιάτο είναι το sushi.
Θα πήγαινες κριτής σε κάποιο παιχνίδι μαγειρικής;
Στην ζωή μου, έχω μάθει να λέω ποτέ μη λες ποτέ. Γιατί έχω κάνει πράγματα για τα οποία έχω πει ότι δε θα τα έκανα ποτέ. Αλλά πέραν αυτού, η απάντησή μου είναι αρχικά ότι όχι δε θα πήγαινα. Έχω πάει τρεις φορές ως guest καλεσμένος, όχι όμως να εργαστώ μόνιμα ως κριτής. Δε μ'αρέσει να κρίνω, δε μ'αρέσουν οι διαγωνισμοί, δε μ'αρέσει ο πρωταθλητισμός. Για παράδειγμα, δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι τρέχουν για να δουν ποιος τρέχει πιο γρήγορα. Έτσι το έχω στο δικό μου μυαλό.
Βασίλη, θεωρείς ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι;
Όχι, ο έρωτας δεν περνάει από το στομάχι. Είναι ένα κλισέ της αμερικάνικης βιομηχανίας θεάματος. Όπως επίσης δεν πιστεύω σε τίποτα κλισέ αφροδισιακά φαγητά, στρείδια, σοκολάτα, Αγίου Βαλεντίνου. Αφροδισιακό για μένα μπορεί να είναι ένα παϊδάκι με ξεροψημένο λίπος ή ένα κομμάτι σοκολατίνας. Στην περίπτωση μου αν κάποιος θέλει να με κάνει να φάω κάτι αφροδισιακό νομίζω θα μου έδινε να φάω ένα κομμάτι τούρτα αμυγδάλου.
Πού μπορούμε να απολαύσουμε τις δημιουργίες σου; Που μπορούμε να σε βρούμε;
Αφενός μπορεί κάποιος να αγοράσει τα βιβλία μου, τη Νέα Ελληνική κουζίνα σε 88 συνταγές, το Athens Special 1, το Athens Special 2, και τα τρία βιβλία μου από τις εκδόσεις Πατάκη. Το πρώτο είναι ένα βιβλίο με συνταγές μαγειρικής, ενώ τα δύο επόμενα είναι οδηγοί πόλης με τα καλύτερα μαγαζιά της Αθήνας. Άρα κανείς μπορεί να με βρει στα βιβλία μου, όπως επίσης στο Uberness στο εστιατόριο που έχω στη Λαχαναγορά του Ρέντη που είναι streetfood από όλο τον κόσμο, μέσα σε ένα παλιό εργοστάσιο κρέατος και στο Pink Flamingo, micro restaurant, που βρίσκεται στο Σύνταγμα στην οδό Σκούφου 2.
Συνέντευξη από τη Λυδία Καραθανάση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου