Τον γνωρίσαμε τηλεοπτικά το 2001 ως τον Ερμή στο Άκρως Οικογενειακόν. Ταλαντούχος και ευγενικός. Όπως μου είπε, για εκείνον η ηθοποιία είναι αφοσίωση. Είναι ο Χρήστος Σπανός και μου μίλησε για την μέχρι τώρα πορεία του.
Χρήστο, είδαμε το τηλεοπτικό σου ντεμπούτο να γίνεται το 2001 στο "Άκρως Οικογενειακόν". Θες να μου πεις πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Από μικρός είχα καλλιτεχνικές αναζητήσεις,χωρίς να ξέρω ακριβώς τι θέλω να κάνω.Την απόφαση να γίνω ηθοποιός την πήρα στη β´λυκείου. Άρχισα σιγά σιγα να ψάχνω τι σχολές υπάρχουν και πώς γίνονται οι εξετάσεις εισαγωγής σε αυτές. Μετά το λύκειο έδωσα εξετάσεις στη σχολή του εθνικού και πέρασα. Φοίτησα τρία χρόνια εκεί και μετά αμέσως ξεκίνησα να δουλεύω στο θέατρο.Στη πρώτη παράσταση μάλιστα συμμετείχα όσο ήμουν στη σχολή "Αχαρνείς" του Αριστοφάνη με το εθνικό θέατρο σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου και πρωταγωνιστή το Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Έναν ηθοποιό που αγαπάω και εκτιμώ βαθύτατα. Η τηλεόραση ήρθε λίγο πιο μετά.
Θέατρο ή τηλεόραση;
Αυτή είναι μια ερώτηση που μου την κάνουν πολλές φορές. Δεν μπορώ να διαχωρίσω το ένα από το άλλο. Αγαπώ και τα δύο. Είναι πολύ διαφορετικά. Άλλες ικανότητες απαιτεί η τηλεόραση από τον ηθοποιό και άλλες το θεατρο. Σίγουρα το θέατρο είναι πιο δύσκολο.Τη στιγμή που είσαι πάνω στη σκηνή, δεν μπορεις να σταματήσεις, όπως στο γύρισμα για παράδειγμα για να διορθώσεις κατι.Ή για παράδειγμα παίζεις κάθε βράδυ το ίδιο έργο. Λες τα ίδια λόγια.Το κοινό αλλάζει. Σου δίνει άλλα vibes κάθε φορά. Είναι καταπληκτικό το συναίσθημα όταν είσαι πάνω στη σκηνή. Κάτι που δε συμβαίνει στο γύρισμα στην τηλεόραση. Η διαδικασία όμως του γυρίσματος ειναι απολαυστική όπως και η απήχηση που έχει στον κόσμο.
Τώρα, εν έτει 2018, πώς θα χαρακτήριζες την ελληνική τηλεόραση; Πιστεύεις υπάρχει πτώση;
Τα τελευταία χρόνια σίγουρα από οικονομικής άποψης δεν μπορούσαν να γίνουν παραγωγές όπως πριν δέκα χρόνια. Κι αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι. Χρόνο με το χρόνο όμως τα πράγματα καλυτερεύουν όσον αναφορά στη μυθοπλασία. Γενικά άλλες εκπομπές δεν πολυβλέπω.
Πώς αντιμετωπίζεις το γεγονός ότι πλέον στην τηλεόραση, σε πολλά σίριαλ, απασχολούνται άνθρωποι που δεν σχετίζονται με την υποκριτική;
Κι αυτή είναι μία ερώτηση που την έχω ακούσει πολλές φορές. Πάντα υπήρχαν στην τηλεόραση και σε σειρές άνθρωποι που δεν ειναι ηθοποιοί. Όπως και στο θέατρο. Ο χρόνος πάντα δείχνει την πορεία του κάθε ένα, πόση πίστη εχει σ´ αυτό που κάνει και πόσο μπορεί να εξελιχθεί ή όχι.
Για σένα τι σημαίνει ηθοποιός;
Σημαίνει σκηνή, ρόλος, πίστη σ´ αυτή τη δύσκολη δουλειά. Πολύ διάβασμα, αφοσίωση. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου ευτυχισμένο κάνοντας κάτι άλλο.
Υπάρχει κάποια συνεργασία που έχεις κάνει και είπες ότι δε θα ξανακάνεις;
Είμαι τυχερός γιατί τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση έχω συνεργαστεί με αξιόλογους συναδέλφους. Είχα και έχω υπέροχες συνεργασίες. Θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα το αντίθετο.
Η καλύτερη συνεργασία που έχεις κάνει έως τώρα;
Όπως σου είπα και πριν, δεν είναι μία.
Η κόρη σου τι σου λέει όταν βλέπει τις δουλειές σου;
Η Μαρίνα με παρακολουθεί από μικρό παιδί. Έχει σωστή κρίση και καλό ένστικτο. Θα μου κάνει πάντα εύστοχες παρατηρήσεις. Και θα καμαρώσει κιόλας όταν θα με δει κάπου που της αρέσω.
Πού σε βρίσκουμε αυτό τον καιρό;
Τη χρονιά που μας πέρασε ήμουν σε δύο παραγωγές, στο Δείπνο Ηλιθίων και στον Τσάρλι Τσάπλιν. Δύο έργα που είχαν πολλή μεγάλη απήχηση στον κόσμο και που πέρασα πάρα πολύ ωραία. Το Δείπνο θα επαναληφθεί και του χρόνου στο θεάτρο κάππα, αφού πρώτα παίξουμε για τρείς βδομάδες στη Θεσσαλονίκη στο Αριστοτέλειο θέατρο τέλος Σεπτέμβρη με μέσα Οκτώβρη. Οπότε θέατρο το καλοκαιρι δε θα κάνω για να ξεκουραστώ.Γίνονται και κάποιες συζητήσεις για τηλεόραση. Θα δούμε...
Συνέντευξη από τη Λυδία Καραθανάση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου