Σπύρος Γραμμένος: Έμπνευση είναι η πραγματικότητα, αυτό που ζεις, παρέα με τη φαντασία σου!

Βράδυ Παρασκευής και λίγο πριν ξεκινήσει το live του ο Σπύρος, με υποδέχτηκε στο Σταυρό του Νότου, για να κάνουμε τη δική μας ξεχωριστή κουβέντα. Ο Σπύρος μου είπε τη δική του προσωπική ιστορία, κι εγώ... σας τη μεταφέρω. 


Σπύρο, αν σου ζητούσα να συστηθείς μόνος σου, τι θα μου έλεγες για σένα;

Θα σου έλεγα ότι είμαι κομμωτής που από μικρός μου αρέσει πολύ να γράφω τραγούδια και ότι κάποια στιγμή προσπάθησα να κάνω αυτό το βήμα, να ασχοληθώ με τη μουσική. Αλλά θεωρητικά παραμένω κομμωτής.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με τη μουσική;

Κάποια στιγμή είχα αποφασίσει ότι δε θα ξαναπαίξω μουσική. Ότι θα γίνω κομμωτής και έτσι θα είναι η ζωή μου. Αλλά κάπως ήρθαν οι συγκυρίες και ένας γνωστός ήθελε να βάλει ένα σχήμα σε ένα μαγαζί και του είπα πως θα του πάω εγώ ένα σχήμα. Ωστόσο, εκείνος επειδή με ήξερε μου ζήτησε να παίξω εγώ. Κι έτσι "ξανακύλησα". Για έξι - εφτά χρόνια έκανα και τις δύο δουλειές παράλληλα. Έπαιζα μουσική και ήμουν και στο κομμωτήριο στα Γιάννενα. Και ξαφνικά ένα καλοκαίρι, είπα ότι θα φύγω, θα πάω στην Αθήνα και θα δω που θα με βγάλει αυτό.



Αν δεν ήσουν κομμωτής και μουσικός, θα ήσουν...;

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Πάντα ήθελα να γίνω μουσικός. Όταν ήμουν μικρός μου έλεγαν τι θα κάνεις, κι εγώ τους έλεγα ότι θέλω να γίνω μουσικός και με κορόιδευαν. Μου έλεγαν πως δεν μπορείς να ζήσεις από τη μουσική. Οπότε έγινα κομμωτής.

Αν είχες την ευκαιρία να βρεθείς με κάποιον τραγουδιστή/ τραγουδίστρια για λίγα λεπτά στη σκηνή, ποιον/ποια θα επέλεγες;

Δεν έχω κάποιο τέτοιο απωθημένο.


Κάτι που σου αρέσει στην Αθήνα;

Μου αρέσει το κέντρο της τη νύχτα. Να το περπατάω και να κάνω βόλτες. Είναι τελείως διαφορετική πόλη τη μέρα από τη νύχτα.

Μίλησέ μου για το ενδιαφέρον που έχεις παρουσιάσει απέναντι στην υποκριτική.

Όταν τραγουδούσα πάντα μου έλεγαν "είσαι ηθοποιός, έχεις σπουδάσει". Δεν είμαι, ούτε έχω σπουδάσει. Έτυχε πριν από χρόνια ένας φίλος να μου πει να παίξω σε μία παράσταση που έκανε. Πήγα με τρομερή ανασφάλεια, τρομερά φοβισμένος. Ένιωθα ότι τα έκανα θάλασσα. Ωστόσο, εξυπηρετούσα αυτό που ήθελε η παράσταση. Όσες φορές έχω παίξει έχω υποδυθεί τον εαυτό μου. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να παίξω κάποιον άλλο ρόλο. Έχω κάνει τον Αντρέι στις "Τρεις αδερφές" και ενώ το έργο είναι κωμωδία και ο Αντρέι κωμική φιγούρα εμένα μου βγήκε ένας καταθλιπτικός Αντρέι και έτσι το έπαιξα.



Σπύρο, από που παίρνεις έμπνευση για να γράψεις κάτι;

Από την καθημερινότητα, από αυτά που ζούμε καθημερινά. Αυτό είναι η έμπνευση, δεν είναι κάτι περισσότερο. Είναι η πραγματικότητα. Αυτό που ζεις παρέα με τη φαντασία σου. Νομίζω ότι λειτουργούν μαζί αυτά τα δύο. Έχεις την πραγματικότητα και την περιχύνεις με σάλτσα.


Αγαπημένο σου τραγούδι;

Αυτή τη στιγμή δεν έχω. Αλλά σήμερα το απόγευμα άκουσα το "Η ώρα του Stuff" και για κάποιο λόγο μου θύμισε την εφηβεία μου.

Έχεις δηλώσει ότι εσύ δεν ακούς Σπύρο Γραμμένο.

Όχι δεν ακούω. Όταν φτιάχνω κάτι στην αρχή το ακούω πολλές φορές για να σιγουρευτώ γι'αυτό, μετά όμως δεν το ξανακούω. Έχει τύχει να γυρνάμε από ταξίδι με τη μπάντα, να μπαίνουμε στην Αθήνα, να ακούμε δεύτερο πρόγραμμα και να ξεκινάει ένα τραγούδι μου κι εγώ να λέω "τι είναι αυτό ρε;".


Όταν φτιάχνεις κάτι ποιος είναι ο άνθρωπος που θα το ακούσει πρώτος;

Συνήθως ο αδερφός μου. Είναι ο πρώτος που παίρνω τηλέφωνο.




Τελειώνοντας την κουβέντα μου με το Σπύρο, είχα καταλάβει ότι είχα μιλήσει με έναν μαγικό, με τεράστιο ενδιαφέρον, πολύπλευρο χαρακτήρα....!!



Συνέντευξη από τη Λυδία Καραθανάση

Σχόλια