Γιώργος Ηλιόπουλος: "Έπρεπε να είχα πει πιο πολλά ναι..."

Απόγευμα Πέμπτης στο Αιγάλεω και ενώ συζητάμε με το Γιώργο, ένας κύριος, κάπως ξαφνικά και τυχαία τον ρωτάει "Θα τις κερδίσεις τις εκλογές στο Διαφάνι;". Βάλαμε τα γέλια και συνεχίσαμε την κουβέντα μας. Όπως μου είπε, κάθε φορά που έχει παράσταση βρίσκεται στο θέατρο τρεις ώρες νωρίτερα. Είναι ειλικρινής, έχει χιούμορ και αγαπάει τη δουλειά του. Είναι ο Γιώργος Ηλιόπουλος και μιλήσαμε για το πως βρέθηκε τελικά στον κόσμο της υποκριτικής στο πλευρό του Κώστα Καζάκου, τα "Σφηνάκια", το ρόλο του τις "Άγριες Μέλισσες", το θέατρο και άλλα πολλά. Απολαύστε τον...

Τι λέει ο Γιώργος για το Γιώργο;

Όχι πολύ καλά πράγματα. Ακόμα έχω μία λίστα με πράγματα που θέλω να κάνω και δεν τα έχω κάνει ακόμα. Παλεύω πολύ, ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω. Δεν είχα ποτέ καλή σχέση με τον εαυτό μου. Ωστόσο, όσο περνούν τα χρόνια αρχίζω να με συμπαθώ. Πάντα ήθελα κάτι άλλο, αλλά τον τελευταίο καιρό είμαι σε μία καλή διαδρομή με μένα. Αρχίζω και με βρίσκω. Μου δίνω ελαφρυντικά. Υπάρχουν στιγμές που λέω καλά τα πήγες. Αλλά είμαι ένα ον που έχει μάθει να δουλεύει στην πίεση και πάντα θεωρώ ότι δεν έχω τίποτα και πρέπει να τρέχω συνέχεια. Γιατί έχω την ψευδαίσθηση ότι αν σταματήσω να πάρω ανάσα θα τελειώσουν όλα.

Γιώργο έχεις τελειώσει Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο; Ωστόσο σε κέρδισε η υποκριτική αφού είσαι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής "Τζένη Καρέζη". Τι ήταν αυτό που σε πήγε στον κόσμο της υποκριτικής;

Δεν έχω τελειώσει ακόμα στο Πάντειο, χρωστάω τέσσερα μαθήματα. Κάποια στιγμή θα τα δώσω (γέλιο). Ανέκαθεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Από μικρός, όταν με ρωτούσαν οι συγγενείς τι ήθελα να γίνω έλεγα ηθοποιός και τραγουδιστής. Μεγαλώνοντας, όλο αυτό έμεινε πίσω. Πέρασα στο Πάντειο και μετά ασχολήθηκα με το εμπόριο. Είχα ανοίξει κάποια μαγαζιά με ρούχα. Ωστόσο, κάποια στιγμή έφτασα στα όριά μου. Ενώ είχα μεγάλη επιτυχία σε αυτό που έκανα, είδα ότι δεν είμαι στο δρόμο που θέλω να είμαι. Ένα καλοκαίρι λοιπόν πήγα στο Κατράκειο και είδα Αντιγόνη του αειμνήστου Μίνωα Βολανάκη, που έπαιζαν ο Κώστας Καζάκος και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Ήταν σαν να με χτύπησε κεραυνός. Θυμήθηκα ακριβώς τι ήθελα να κάνω. Θυμήθηκα ποια ήταν τα όνειρά μου. Την άλλη μέρα τα παράτησα όλα, γιατί διάβασα στην εφημερίδα ότι ο Καζάκος ανοίγει δραματική σχολή. Και κάπως έτσι τον ακολούθησα. Άλλαξε την ζωή μου. Είχα μία αποκαλυπτική στιγμή, έγινα άλλος. Άφησα το εμπόριο. Ασχολήθηκα με το θέατρο σαν να ακολούθησα μία νέα θρησκεία, με τέτοια προσήλωση. Δεν μπορείς να αποφύγεις αυτό που θες. Εγώ ως άνθρωπος είμαι βαρετός. Ήθελα να γίνω ηθοποιός γιατί οι τόνοι που δεν έχω στην προσωπική μου ζωή, υπάρχουν στο θέατρο. Ήθελα να ζήσω εμπειρίες που δεν είχα. Το θέατρο σου δίνει αυτή τη δυνατότητα όταν είσαι τολμηρός και θαρραλέος. Γιατί η υποκριτική είναι μία άσκηση θάρρους. Ευτυχώς ακολούθησα τον Καζάκο και ήρθα σε επαφή με όλους αυτούς τους μαγικούς δασκάλους που είχα. Ο Καζάκος μου έλεγε ότι η υποκριτική διδάσκεται διά της μαγείας. Είχα την τύχη να έχω μάγους γύρω μου . Αυτή τη μαγεία την έχω ακόμα στην καρδιά μου.

Γιώργο έχεις διδάξει στο Θέατρο των αλλαγών και τώρα διδάσκεις στον Ίασμο. Μίλησέ μου λίγο γι'αυτό. 

Γενικότερα είναι πολύ μεγάλη ευθύνη να διδάσκεις. Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κάνει είναι ότι έχω υπάρξει δάσκαλος. Είναι μεγάλη ευθύνη όταν έχεις στα χέρια σου παιδιά τα οποία είναι σε αυτή την τρυφερή ηλικία και έχουν να διαχειριστούν το όνειρό τους. Στην αρχή, αυτό που καταλαβαίνεις είναι ότι πρέπει να ξεκαθαρίσεις στον κόσμο αν ξέρει που έχει έρθει. Γιατί πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν τι δουλειά πάνε να κάνουν. Απλά βλέπουν στην τηλεόραση και στα περιοδικά κάποια πράγματα και νομίζουν ότι το να γίνεις ηθοποιός είναι κάτι εύκολο. Έχουν στο μυαλό τους μία άλλη εικόνα για το τι είναι θέατρο. Καλό είναι να τους το ξεκαθαρίσεις για να μην δυστυχήσουν στην πορεία. Θα πρέπει να τους εξηγήσεις το αντικείμενο. Μετά πρέπει να τους εξηγήσεις ότι η δουλειά μας δεν είναι όπως έλεγαν οι παλιοί θέμα ταλέντου. Είναι θέμα μεθοδολογίας. Σπουδάζεται, είναι τέχνη. Η τέχνη έχει μαθήματα και πρέπει να τα ακολουθήσεις. Επίσης, πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι σε αυτή τη δουλειά κάθε μέρα έχεις να αποδείξεις πράγματα. Ο οποιοσδήποτε έχει άποψη για αυτό που κάνεις. Θα απορρίπτεσαι καθημερινά. Θα ανακαλύπτεις ότι δεν ξέρεις τίποτα. Είναι πολύ δύσκολο. Έγινα λοιπόν δάσκαλος και θεωρώ πως είναι ό,τι πιο σημαντικό έχει συμβεί στην ζωή μου. Η πιο ανιδιοτελής αγάπη που έχω εισπράξει είναι από τους μαθητές μου. 

Τι είναι αυτό που λες συνήθως στους μαθητές σου; 

Μιλάω για θάρρος. Τους λέω να αντιμετωπίζουν θαρραλέα τη στιγμή, τη συνθήκη. Να ανοίξουν το μυαλό τους, να διαβάζουν πολύ. Να κατανοήσουν τι συμβαίνει, γιατί τα κείμενα, και όσο πιο πίσω πας χρονολογικά, τόσο πιο πυκνά είναι. Και δεν μιλάω μόνο για τα αρχαία κείμενα. Μιλάω και για τα κείμενα της δεκαετίας του '60 και του' 70. Είναι πιο πυκνά σε σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα. Απαιτούν άλλο μυαλό, άλλη αντιμετώπιση. Ο ηθοποιός είναι ένα ον το οποίο διαβάζει πάρα πολύ. Μιλάω πάντα για τον ηθοποιό που είναι στο θέατρο, έχει σπουδάσει και έχει απαιτήσεις από τη δουλειά του. Μιλάω για τον ηθοποιό που είναι έτοιμος να δεχτεί τη συγκίνηση που απαιτεί ο ρόλος. Λέω στους μαθητές μου να είναι πειθαρχημένοι, όχι υποταγμένοι, έχει διαφορά. Γιατί έχουμε περάσει και τέτοιες περιόδους στη δουλειά μας. Και φυσικά λέω αυτό που μας έμαθε ο δάσκαλός μου, ότι πρέπει να έχουν πολύ γερό στομάχι. Στην αρχή ρωτούσαμε συνέχεια τον Καζάκο τι είναι ταλέντο. Απέφευγε να μας πει. Ώσπου κάποια στιγμή μας είπε ότι ταλέντο είναι να έχεις γερό στομάχι. Μεγαλώνοντας κατάλαβα τι εννοούσε. 

Γιώργο, μαθαίνω ότι η πρόταση να παίξεις στις "Άγριες Μέλισσες" ήρθε ενώ βρισκόσουν στη Ζάκυνθο και σε δάγκωνε ένα σκυλί. 

Ο ρόλος του Προκόπη δεν υπήρχε, προστέθηκε σταδιακά. Με είχαν πάρει και άλλη μία φορά πριν τη Ζάκυνθο και μου  είχαν ζητήσει να αναμειχθώ στο σενάριο. Δεν μπορούσα όμως γιατί ήμουν σε περιοδεία. Είμαι υστερικός με τη δουλειά. Θέλω ό, τι αναλαμβάνω να το φέρνω εις πέρας. Είχα πει όχι, ωστόσο όταν το είχα διαβάσει είχα πάθει ζημιά. Ήμουν σίγουρος ότι θα σκίσει. Άλλωστε η επιτυχία της σειράς βασίζεται στο σενάριο. Μόλις με έχει δαγκώσει λοιπόν ο σκύλος, μόλις έχω βγει αλώβητος μαζί με τη γυναίκα μου από εκεί. Το πρώτο τηλεφώνημα από τη Μιράντα Ρωσταντή ήταν ενώ με δάγκωνε ο σκύλος, οπότε έκλεισα, δεν μπόρεσα να μιλήσω. Με πήρε δεύτερη φορά. Πήγα στη συνάντηση. Νόμιζα πως ήταν ραντεβού, όμως ήταν κανονικό casting. Διάβασα τις σκηνές και έφυγα από εκεί νομίζοντας ότι δεν ήμουν καλός και με έχουν απορρίψει. Με μεγάλη μου χαρά την άλλη μέρα, είδα ότι με έχουν επιλέξει. 

Ο ρόλος του Προκόπη έχει πολύ χιούμορ. Ξέρεις μου θυμίζει εκείνους τους ρόλους που είναι ικανοί να κάνουν τεράστια ζημιά χωρίς καν να το καταλάβουν.

Υπάρχουν πράγματι τέτοιοι άνθρωποι που μπορούν να κάνουν καλοπροαίρετη ζημιά. Είναι μεγάλη τύχη που στο ρόλο του Παναγιώτη είναι ο Αλέξανδρος Καλπακίδης. Γιατί ψάχνανε κάποιον να δέσει μαζί του. Ο Αλέξανδρος ήταν ήδη εκεί. Με τον Αλέξανδρο γνωριζόμαστε από τη δραματική σχολή, κάναμε μαζί κάποιους μήνες. Είχα να τον δω από τότε. Όμως η χημεία υπάρχει ό, τι και να συμβεί. Όταν μιλάς με τον άλλο την ίδια γλώσσα μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα.

Γιώργο, τι σου αρέσει περισσότερο, να γράφεις ή να παίζεις ένα ρόλο; 

Είναι δύο πράγματα που ενώ έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, έχουν άλλη διαδρομή. Καταλήγεις στο ίδιο σημείο αλλά από άλλο δρόμο. Εγώ γράφω για ηθοποιούς, δεν είμαι συγγραφέας. Όλα μου τα έργα, και εδώ και στο εξωτερικό, έχουν σκηνοθετηθεί από ηθοποιούς. Μιλάνε στους ηθοποιούς. Ίσως γιατί οι σκηνοθέτες δεν βρίσκουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτά. Γιατί τα έργα μου είναι έργα για ηθοποιούς. Εγώ γράφω για να σολάρει ο ηθοποιός, να τα δώσει όλα. Γιατί ξέρω τι ζητάει ο ηθοποιός. Ωστόσο, αυτό ίσως μου έκανε ζημιά. Θα είχα κάνει άλλη καριέρα. 

Κι αυτό που λένε πως με τα όχι χτίζεις καριέρα; 

Όσοι το λένε είναι ψεύτες. Μην τους ακούς, το λένε χορτάτοι. Έπρεπε να είχα πει πιο πολλά ναι γιατί θα είχα άλλη καριέρα και θα είχα κάνει λεφτά. Δεν μπορείς να λες συνέχεια όχι. Δεν μπορείς να είσαι συνέχεια εσύ και ο εαυτός σου γιατί ο κόσμος δεν είναι έτσι. Πρέπει κάποια στιγμή να κάνεις υποχωρήσεις. Συγκεκριμένες υποχωρήσεις, όχι να χάσεις τον εαυτό σου. Ωστόσο, επειδή όπως σου είπα, ακολούθησα το θέατρο σαν να ακολουθώ μία νέα θρησκεία, ήμουν πορωμένος με αυτό. Και όταν ήρθε η στιγμή να κάνω πράγματα, ενώ με ρόλους που μου έδιναν θα είχα λεφτά, θα είχα δημοσιότητα, προτίμησα να κάνω δικά μου πράγματα, γιατί ο ρόλος θα ήταν καλύτερος ποιοτικά. Έκανα δέκα δουλειές για να κάνουμε παραγωγές με την ομάδα που είχα, να μπαίνουμε μέσα οικονομικά εννοείται, γιατί δεν είναι εύκολο να είσαι παραγωγός. Αλλά έκανα αυτό που ήθελα. Ικανοποιούσα τον βρικόλακα που είχα μέσα σου και διψούσε για δημιουργία. Όταν έφτασε η στιγμή να κάνω πράγματα, ένας μεγάλος παραγωγός μου είπε ότι μου λείπουν βήματα. Αυτά τα βήματα ήταν τα όχι που είχα πει. Τα βρήκα μπροστά μου. Για να σου δώσω να καταλάβεις, έκανα τα "Σφηνάκια", που ήταν τεράστια επιτυχία. Μου ζητούσαν από εμπορικούς θιάσους με πολλά λεφτά να πάω και εγώ αντίθετα, στο πικ αυτού του πράγματος, έκανα δράματα με τον Καζάκο. Μες στην αφέλειά μου, γιατί ήμουν αφελής, έκανα λάθος. Έλεγα όχι σε διαφημιστικά, που από διαφημίσεις κάνεις καριέρα.

Γιώργο, τα αγαπώ τα "Σφηνάκια".

Ναι ήταν ωραία σειρά. Πέρασα απίστευτα. Ήμασταν συγκλονιστική ομάδα, ηθοποιοί και συνεργείο. Τη δεύτερη χρονιά, εγώ, ο Γιάννης Δρακόπουλος και η Αιμιλία Βασιλακάκη δεν είχαμε ποτέ μαζί γύρισμα. Η παραγωγή μας χώριζε, γινόταν χαμός, γελούσαμε πάρα πολύ.  Τα Σφηνάκια κάνουν καριέρα και στο ίντερνετ, έχουν εκατομμύρια προβολές. Εκείνη την εποχή που έπαιζαν στην τηλεόραση, ήταν η πρώτη φορά που εισήχθη το καμένο χιούμορ. Τώρα πια είναι mainstream.

Από το 2011 έως και σήμερα έχετε το Comedy Lab. Είστε όλοι όσοι ήσασταν και στα "Σφηνάκια";

Δεν είμαστε όλοι γιατί ο καθένας ακολούθησε δική του πορεία. Αλλά είμαστε αρκετοί. Το Comedy Lab είναι ένα portal στο οποίο βρίσκει διέξοδο η κωμωδία.

 Τα "Σφηνάκια" έκαναν τόσο μεγάλη επιτυχία που ορισμένους ηθοποιούς το κοινό τους θυμάται κυρίως από εκεί. Κάποιοι ηθοποιοί λένε πως δεν θέλουν να τους θυμούνται από μία και μόνο δουλειά.

Κοίταξε εγώ τρελαίνομαι με αυτό. Γιατί παλεύεις όλη σου την ζωή να κάνεις μία επιτυχία και όταν έρχεται λες δεν θέλω να με θυμούνται μόνο με αυτήν; Μα, αυτό σημαίνει ότι το κάνεις καλά. Και σε όλους τους μεγάλους ηθοποιούς υπάρχει ένα brand. Αυτά είναι νευρώσεις του χώρου. Είμαστε μικρή αγορά και ο καθένας πέρασε δύσκολα στην αρχή.

Γιώργο, πολλά από τα έργα που έχεις γράψει έχουν παιχτεί και στο εξωτερικό.

Έργα μου έχουν μεταφραστεί και παιχτεί στο Εδιμβούργο, στο Λονδίνο, στην Τσεχία, στην Ιρλανδία, στην Αλβανία, στη Βουλγαρία, στην Αυστραλία. Θεώρησα μεγάλη τιμή όταν το πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας, το τμήμα Ελληνικών σπουδών ανέβασε το "Desperados" από τους φοιτητές στα ελληνικά του τιμώντας εμένα. Το "Desperados" είναι ένα έργο που μιλάει για την αγωνία των νέων, μία νύχτα πριν αποφοιτήσουν. Για την ζωή που τους περιμένει και τους έχει τρομοκρατήσει. Το να βλέπεις παιδιά μίας άλλης χώρας να μιλάνε τη γλώσσα σου και να έχουν ακριβώς ίδιο συναίσθημα είναι συγκινητικό.

Γιώργο, πρόσφατα είχα μία συζήτηση με άνθρωπο του χώρου σου. Συμφωνήσαμε στο ότι πλέον στη δουλειά σας, είναι η εποχή των δημοσίων σχέσεων. Μπορεί να είσαι μέτριος, αλλά αν είσαι καλός στις δημόσιες σχέσεις να φτάσεις πολύ ψηλά. Συμφωνείς ότι υπάρχει όντως αυτό;

Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ατζέντα. Αυτό που λέω και στα παιδιά στη σχολή είναι ότι το να είσαι επικοινωνιακός είναι ένα έξτρα ταλέντο. Όποιος το έχει, το έχει και φαίνεται. Την ικανότητα δηλαδή αυτή να διαθέσει τον εαυτό του. Το θεωρώ ταλέντο. Θα ήθελα να το έχω. Έχω δοκιμάσει να το κάνω αλλά είναι πολύ χειρότερο, γιατί φαίνεται στο πρόσωπό μου ότι δεν το εννοώ. Ως άνθρωπος είμαι πιο στριμμένος. Είμαι φοβικός με τον κόσμο. Δεν έχω φιλίες στο θέατρο.

Αλήθεια, γίνονται φιλίες στη δουλειά σου;

Φυσικά και γίνονται. Υπάρχουν παρέες. Εγώ θεωρώ οικογένειά μου τη Βασιλική Ανδρίτσου που είμαστε μαζί και στην παράσταση. Και φυσικά το δάσκαλό μου, τον οποίο έχω πάντα μέσα μου.

Με τη Βασιλική Ανδρίτσου ήσασταν και φέτος στο θέατρο με το "Πώς να καταστρέψετε την ζωή σας". Κατεβήκατε με την έλευση της πανδημίας. Θα ανέβετε ξανά;

Το συζητάμε μήπως προλάβουμε το καλοκαίρι. Αν όχι το καλοκαίρι σίγουρα του χρόνου.
Το "Πως να καταστρέψετε την ζωή σας", το είχα γράψει πριν οχτώ χρόνια. Το είχα μοιράσει σε πολλούς ανθρώπους για να το παίξουν. Δεν μου απάντησε ποτέ κανείς. Κάποια στιγμή έφτασε στα χέρια της Βασιλικής και μου λέει παίξτο εσύ και θα σε σκηνοθετήσω εγώ. Η Βασιλική μου έκανε αυτό το τεράστιο δώρο. Είναι ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα που έχω κάνει. Ευτυχώς βρέθηκε η Βασιλική, με ανέχτηκε και με ξανάστησε στα πόδια μου. Οι ηθοποιοί και γενικότερα οι καλλιτέχνες ανθίζουν όταν υπάρχει πίστη. Η πίστη είναι το καλύτερο λίπασμα για όλα. Η Βασιλική λοιπόν πίστεψέ σε μένα, μου έδωσε κουράγιο. Μετά από κάθε παράσταση νιώθω γεμάτος. Τη Βάσω την ξέρω πολλά χρόνια.

Θέατρο ή τηλεόραση;

Δύο διαφορετικά πράγματα. Εγώ ξέρω το θέατρο, το έχω σπουδάσει. Την τηλεόραση δεν την ξέρω. Με γοητεύει, μου αρέσει πολύ, αλλά ακόμα τη μαθαίνω. Εγώ ακόμα και στην τηλεόραση παίζω θεατρικά. Ως λαός, είμαστε λαός του θεάτρου. Το θέατρο είναι στο DNA του Έλληνα. Είναι κάτι που αποδεικνύει την καταγωγή μας. Κάθε καλοκαίρι μαζεύονται  στην Επίδαυρο χιλιάδες άνθρωποι να δουν ίδια έργα χρόνων. Αυτό κάτι σημαίνει.

Τον προηγούμενο μήνα, καλλιτέχνες, κάθε είδους, κατέβηκαν στο Σύνταγμα, έκαναν διαμαρτυρία και ζήτησαν από κράτος μέτρα στήριξης για να αντιμετωπίσουν το οικονομικό πρόβλημα που έφερε η πανδημία. Συμφώνησες με αυτή την κίνηση;

Η θέση των καλλιτεχνών είναι δεινή εδώ και χρόνια. Όμως κανείς δεν μιλάει. Έχουμε έναν φορέα τον Σ.Ε.Η. (Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών) στον οποίο θα πρέπει όλοι να δίνουμε το παρόν. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι παραγωγός και ταυτόχρονα ηθοποιός. Αυτό συμβαίνει στην Ελλάδα. Στην Αμερική, που υπάρχει Βιομηχανία θεάματος, σε παίρνουν να κάνεις τη δουλειά σου και τα υπόλοιπα τα κάνει ο μάνατζερ. Οι καλλιτέχνες πάντα ήταν στο ζόρι. Ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν τώρα ότι περνάνε δύσκολα. Πρέπει να είμαστε πιο οργανωμένοι, πιο συσπειρωμένοι. Να πάρουμε ευθύνες. Καλό είναι τέτοιες αντιδράσεις να καταγράφονται στις κάλπες, σε συσπείρωση και οργάνωση. Διαφορετικά τι νόημα έχει;

Πώς ορίζεις το χιούμορ;

Το χιούμορ είναι η διαφορετική οπτική στο ίδιο γεγονός. Έχει να κάνει με την ευφυΐα. Το θεωρώ πολύ σέξυ. Είναι το καλύτερο ψυχοφάρμακο. Εμείς ως λαός το ξέρουμε πολύ καλά. Γελάμε πολύ. Μαζί με την ελπίδα είναι από τα πιο απαραίτητα συστατικά στη ζωή μας.

Γιώργο πες μου τρία πράγματα στα οποία λες ναι και τρία πράγματα στα οποία λες όχι.

Λέω ναι στο φαγητό, ναι στην παρέα και ναι στη δουλειά. Λέω όχι στους αγενείς, στους αχάριστους και στους απαίδευτους.

Τι καινούργιο ετοιμάζεις από εδώ και πέρα;

Θα συνεχίσω με το "Πως να καταστρέψετε την ζωή σας" και ένα καινούργιο, δικό μου έργο που θα παίξουμε με το Γιώργο Σουξέ.

Συνέντευξη από τη Λυδία Καραθανάση